Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία του ΟΟΣΑ για τον Σεπτέμβριο του 2025, ο πληθωρισμός στα τρόφιμα στην Ελλάδα διαμορφώθηκε στο 1,4%, όταν ο μέσος όρος της ΕΕ ήταν 3,5% και των χωρών του ΟΟΣΑ 5%. Η χώρα μας κατέχει έτσι τη χαμηλότερη θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την τέταρτη χαμηλότερη μεταξύ των 38 μελών του ΟΟΣΑ.
Τα δεδομένα της Eurostat δείχνουν ότι η Ελλάδα είχε χαμηλότερο πληθωρισμό από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο στους 13 από τους τελευταίους 16 μήνες. Μάλιστα, για τρεις συνεχόμενους μήνες τον περασμένο χειμώνα (Δεκέμβριος 2024 – Φεβρουάριος 2025), ο πληθωρισμός στα τρόφιμα ήταν αρνητικός – κάτι που δεν είχε συμβεί από το 2021.
Παρά τη βελτίωση αυτή, το φαινόμενο της ακρίβειας παραμένει διεθνές και σύνθετο. Οι περιβαλλοντικοί κανόνες και οι ευρωπαϊκοί περιορισμοί στην παραγωγή, όπως για το βοδινό κρέας, επηρεάζουν το κόστος σε όλη την αλυσίδα. Επιπλέον, το ζήτημα δεν περιορίζεται στα τρόφιμα· αφορά και την ενέργεια, τη στέγη και τις μεταφορές, όπου το βάρος για τα νοικοκυριά παραμένει αισθητό.
Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, ο συνολικός πληθωρισμός στην Ελλάδα τον Σεπτέμβριο 2025 ήταν 1,9%, με τα τρόφιμα να συμβάλλουν μόλις 0,3 ποσοστιαίες μονάδες. Ωστόσο, κάθε αύξηση, όσο μικρή κι αν είναι, επηρεάζει το οικογενειακό εισόδημα. Στα μεγάλα αστικά κέντρα, όπου τα ενοίκια έχουν σχεδόν διπλασιαστεί, η πίεση στα χαμηλότερα εισοδήματα είναι έντονη.
Η αποκλιμάκωση του πληθωρισμού είναι σαφώς θετική εξέλιξη, όμως το ουσιαστικό ζητούμενο είναι να νιώσει ο πολίτης τη διαφορά στην τσέπη του. Για να γίνει αυτό, χρειάζεται συνέχιση πολιτικών που συγκρατούν το κόστος ζωής και ενισχύουν τον ανταγωνισμό, ώστε η βελτίωση να περάσει από τα στατιστικά δεδομένα στην καθημερινότητα.
Σε αυτό το πλαίσιο, το Υπουργείο Ανάπτυξης προχωρά στη δημιουργία της Ανεξάρτητης Αρχής Προστασίας του Καταναλωτή και Εποπτείας της Αγοράς, κατά τα πρότυπα της ΑΑΔΕ. Η νέα αρχή, με 300 ελεγκτές και σύγχρονα ψηφιακά εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης, θα συντονίζει όλους τους ελεγκτικούς μηχανισμούς, διασφαλίζοντας ταχύτερους και πιο διαφανείς ελέγχους.
Οι μεταρρυθμίσεις, οι έλεγχοι, η ενημέρωση των πολιτών και οι στοχευμένες συμφωνίες μείωσης τιμών συνθέτουν μια στρατηγική που ήδη αποδίδει, κρατώντας χαμηλά τον πληθωρισμό στα τρόφιμα και στα βασικά αγαθά διαβίωσης.
